“Slug mode is when you lay in your tent with nothin’ to do, maybe not even a book to read, maybe not even nothin’ to eat. I can do it pretty
well.” — Kitty Calhoun.

Een beginnersfout. Anders kan ik het niet noemen. Het is 21.00 in Everest basecamp. Met het expeditieteam hebben we zojuist naar de film Point Break gekeken op groot scherm. Het gaskacheltje zorgt voor een aangename warmte aan mijn voeten. Zodra ik de diningtent uit bent slaat de koude lucht in mijn gezicht. Mijn hoofdlamp verspreidt een felle lichtbundel die de reflectoren op mijn tent doen oplichten. Vlug kruip ik mijn privétentje in. Mijn plasfles ben ik vergeten te legen, waardoor de inhoud nu stijf bevroren is.Dat betekent dat het meest gehate moment tijdens de expeditie nodeloos verlengd wordt. Vanuit een warme donscocon naar  -10, om vervolgens buiten naar het toilet te gaan. De Diamox die ik slik helpt mijn lichaam sneller acclimatiseren, maar werkt ook als plaspil. First things First maar. Ik trek mijn slaapzak over mijn hoofd en trek hem dicht. Weer een dag voorbij in Everest basecamp!

In de ochtend word ik om 6.00 wakker. Om 7.22 bereiken de eerste zonnestralen mijn tent en zal het rijp wat zich in de loop van de nacht aan het dak van de tent heeft gevormd binnen no time een koude druppel douche veroorzaken. Ik lig kaarsrecht op mijn rug met mijn handen gevouwen. De beste manier om te slapen op een matje en met een dikke slaapzaak. Nog weken na thuiskomst in Nederland slaap ik alsof ik opgebaard ben.

Gelukkig ben ik gezond tot nu toe. Alleen mijn keel blijft maar aanvoelen als schuurpapier met korrel 80.De koude lucht gaat vroeg of laat je luchtwegen irriteren. Expeditieleider Arnold Coster is er op dit punt het slechtste aan toe. s’-Nachts ga ik bijna verlangen naar het concert van de straathonden van Namche bazaar.

Het is een drukke dag vandaag. Ik moet een wasje doen en douchen. Meestal is het zonnig tussen 7.00 en 14.00 in Basecamp. Daarna ontstaan wolken, waarna soms sneeuw volgt. Grofweg ¼ van de dag is het lekker, ¼ is het frisjes, ½ is het tijd om diep in de slaapzak te kruipen. Aan de keukenjongen vraag ik om een emmer heet water die ik binnen een handomdraai met een grote glimlach krijg. Ik moet opschieten, zo lang de zon op de douchetent schijnt is het lekker, daarna is het niet fijn om naakt een kopje water over jezelf te gieten. Na drie keer inzepen schuimt mijn haar weer. Mijn babyface baard krijg ik met moeite van mijn gezicht met het wegwerpmesje.

Na de lunch blijft iedereen hangen in de dining om de tijd te doden. Ik besluit om een onderwerp in de groep te gooien wat gegarandeerd respons gaat opleveren onder expeditieklimmers, het aantal echtscheidingen. In geuren en kleuren delen we ervaringen. Deze keer zijn met Grace (can), Violetta (pol), Maya (vrouw van Arnold), en Marissa (getrouwd met expeditiegenoot Rob, Aus) veel vrouwen in de groep aanwezig. Het niveau van de gesprekken ligt wat hoger, de humor is wat minder plat en en wordt minder gedronken! Bovendien word ik geknuffeld als ik terugkom in het basiskamp met betraande ogen nadat ik mijn vriendin Jorieke aan de rand van het basiskamp heb uitgezwaaid.

We doen het rustig aan in de zeven dagen die we in het basiskamp doorbrengen, voor we weer verder klimmen. Het lichaam moet nog wennen aan de extreme hoogte. Op hoogte wordt in de nieren van klimmers EPO (jawel) aangemaakt. Dit leidt weer tot een toename van rode bloedcellen. Rode bloedcellen vervoeren zuurstof, hoe meer cellen, hoe meer zuurstof naar je organen, hoe beter je functioneert op hoogte. Dat is maar goed ook, een klimmer die direct vanuit Nederland op de top van de Everest staat, overlijdt binnen 15 minuten aan het zuurstofgebrek!
Vannacht op 28 april gaan we voor de laatste acclimatisatieronde omhoog.Ik voel geen angst of twijfel, wel vertrouwen en rust. De komende zes dagen zier er ongeveer zo uit C1-C2-C2-C3-C2-C3-C2-BC. Daarna volgt een uitgebreide rustperiode, waarna we op zijn vroegst rond 14 mei aan de vijfdaagse topbeklimming beginnen.

De expeditie te volgen door mijn Facebook te liken, door linksonder op mijn website een mailadres achter te laten, of via Twitter; ericarnold8850
Dank voor al jullie mails, satelliet smsen, likes en reacties, dat waardeer ik zeer!