Hieronder vindt u een routebeschrijving van kamp tot kamp op de Tibetaanse kant van de Mount Everest.

 

Basecamp – Intermediate camp - Tijd ca 5 uur

Het is lange wandeling van het Basiscamp (BC) naar het Advanced basecamp (ABC). Meestal wordt er de eerste keer een tussenkamp opgezet, het Intermediate camp (IC). Geacclimatiseerd kan de route in één keer gelopen worden.

 

Het pad verandert in de loop van het seizoen door het smelten van de gletsjer. Als eerste moet een groot vlak plateau overgestoken worden in oostelijk richting, waar een zandachtig pad loopt. Het pad loopt tussen de zijkant van de gletsjer en de bodem van de morene. Het eerste gedeelte is nagenoeg vlak, in totaal worden er 100 hoogtemeters gewonnen in ongeveer anderhalf uur tijd.

Vervolgens gaat het pad stijl omhoog naar “links”. Sommige stukken zijn smal en luchtig. De Everest zelf is nu niet meer te zien en ligt achter de Changtse.

Vervolgens kom je weer in open terrein dat het Yak camp wordt genoemd. Vervolgens loopt de route langs de rivier in een gebied met kleine meertjes. De route gaat verder over een vlak gedeelte met zanderig ondergrond. In de verte zijn de haaienvin vormige ijstorens te zien, waar het Intermediate Camp ligt.

 

Intermediate camp – ABC – Tijd Ca 5 uur – 600 hoogtemeters

De route van IC naar BC is rechttoe rechtaan.  Na vertrek vanuit het IC kamp moet er geklommen worden naar het hoogste punt van de centrale morene. Daarna loopt het pad naar beneden en loop je parallel aan het ijs, vervolgens wordt een riviertje overgestoken waarna je op een open vlakte komt. Met wat geluk vind je hier Tibetaanse herders van wie je een blikje cola kunt kopen. De route slingert verder over smalle heuvels door een gebied met kleine riviertjes. Je loopt in feite nu rond het kleine zusje van de Everest, de Changtse (7543). Na een draai van 90 graden komt de Everest weer in zicht. Vanaf hier is het nog 200 meter stijgen naar het ABC.

 

ABC  (6370 mtr) naar de Northcol  (6960 mtr)– Tijd ca 5 uur – 600 hoogtemeters

De Nortcol is het laagste punt tussen de Mount Everest en de Changtse. Het is een behoorlijke opgave om in een keer naar de Northcol te klimmen. Meestal wordt eerst een keer tot halverwege de col geklommen ter acclimatisatie. De klim naar de Northcol is ook het moment dat het beklimmen ‘echt’ begint.

De route slingert na het ABC richting de col. Het pad wordt smaller en loopt vlak langs het ijs, recht op een rotswand af. Daarvoor gaat het pad naar links, waarna je op de gletsjer uitkomt. Op dit punt moeten de stijgijzers voor het eerst ondergebonden worden. Het eerste gedeelte is glooiend, hier zitten nog geen vaste touwen. Het grootste gedeelte van de klim is niet al te steil. Qua condities kan het hier op de Western CWM lijken, door de reflectie van de zon op sneeuw en ijs word je hier soms levend geroosterd. Anderzijds kan een donspak hier ook hard nodig zijn als de omstandigheden tegen zitten. Het is een omgeving van extremen. In het eerste deel win je snel 150 hoogtemeters, waarna het weer vlakker wordt. Dan volgt een passage van 10 meter bijna verticaal ijs. Iets verderop moet je vaak met een ladder de gletsjerspleet oversteken. Het gebied waarin nu geklommen wordt is lawine gevaarlijk. Dit deel eindigt met een klimpassage van vijf meter bijna verticaal ijs.

 

Vanaf deze plaats is het nog een uur klimmen naar de Northcol. Het terrein wordt weer steiler, naar het einde wordt het ijs weer bijna verticaal. Voordat de Northcol bereikt wordt, moet nog een grote gletsjerspleet overgestoken via twee ladderdelen. Je bent nu op de Northcol.

 

North Col  C1 (6960 mtr)– camp 2 (7650 mtr) – 590 meters – 5 uur

Je klimt vanaf de Northcol over een graat naar Camp 2. De graat is blootgesteld aan de elementen. De wind heeft vrij spel, het kan gemeen koud zijn. Gelijk na de tenten beginnen de vaste touwen. In een rechte lijn klim je nu omhoog en win je 600 hoogtemeters. Het terrein wordt langzaam steeds steiler. Camp 2 is geen ruime vlakke plek.  Alle plekken zijn steil en stenig, vaak kan er hooguit een tent op een bepaalde plaats neergezet worden. Het kamp is daar verspreid over een groter gebied. Gemiddeld genomen is de hellingshoek maar 45 graden.

 

Van Camp 2 (7650mtr )naar Camp 3  8250 mtr(high Camp)
Vanaf het moment dat ik kamp twee verlaat begin ik met zuurstof gebruiken, met een stroomsnelheid van 1,5 a 2 liter per minuut.  De route is makkelijk, in een rechte lijn omhoog over de graat tot 7900 mtr. Het weer kan hier heel veranderlijk en verraderlijk zijn. Vanaf ongeveer 7900 meter verlaat het terrein de graat en loopt door de noordwand van de Everest. Het eerste stuk moet een sneeuwveld overgestoken worden. Na een diagonale traverse kom je onder het volgende sneeuwveld uit. Na de oversteek komt high camp in zicht. Het is verspreid over een groter gebied.

 

Van high camp naar de top. 10  uur omhoog, 5 uur omlaag. 600 hoogtemeters

De vertrektijd voor de toppoging is meestal rond 00.00.  De route gaat diagonaal verder door een sneeuwveld. Het veld eindigt bij een zes meter hoge rotsmuur. De eerste rotspassage die beklommen moet worden. Je bent nu aan het begin van de ‘exitcracks’ , een verzameling rotsgeulen die naar de topgraat lopen op 8500 meter. Oude touwen markeren hier de route. Het uitzicht naar beneden is misselijkmakend, 3600 meter diep in de Kangchungwand. De hele route tot de second step heeft veel kleine rotsbeklimmingen in zich, waarin op en neer geklommen wordt. De rots naar beneden klimmen kan zenuwslopend zijn in het donker. De klim gaat verder over de graat, langs een omgekomen klimmer die onder een rots ligt, met groene schoenen “ green boots”. De route gaat nu gelijkmatig omhoog.  De first step duikt op. De step is niet al te steil en ongeveer 12 meter hoog. De hoogte maakt het een flinke beproeving.  De route gaat verder over de graat tot Mushroomrock. Vaak wissel je op deze plaats je zuurstoffles.  Het pad loopt nu onder de graat langs, tot aan de secondstep. Een plek waar enkele lichamen liggen. In de step zit een ladder verankerd. De route tot aan de ladder is al behoorlijk lastig.  Je klimt om de schoorsteen over de gladde rotsen.  Nu de ladder nog op. De step kan zonder file door een snelle klimmer in een kwartier beklommen worden. Soms ontstaan hier files en moet er een a twee uur gewacht worden.

De route naar de thirth step is makkelijk en vlak, de graat is hier smal. De thirth step is 10 meter hoog, in goede sneeuwcondities loopt er een pad over de step heen.  Iets verder sta je aan de voet van de snow pyramid. De top is nog zo’n anderhalf uur klimmen en 150 hoogtemeters.  Het sneeuwveld wordt overgestoken en komt in de rots uit.  De rots is het begin van een gevaarlik stukje, de rotstraverse. Het is hier smal, luchtig, glad en steil. De traverse eindigt op een sneeuwveld. Aan de bovenkant van dit veld ligt een valse top. Je volgt de graat nog een klein stukje verder tot je niet hoger kunt. Je staat op de top van de Everest!